Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

No to się porobiło. Rozmawiałem z zarządcą a właściwie najemcą obiektu w Krąpiewie który stwierdził że obiekt należy do AMW i jest wystawiony na sprzedaż. Dlatego nikt nie może do niego wchodzić bez zgody AMW. Jeżeli udało się załatwić wejście koledze Maciejowi to kto może niech dołączy do jego grupy w tą sobotę. Termin 21 listopada - nieaktualny.

Co do Krzystkowic to założę osobny wątek żeby nie zaśmiecać tutaj.

Dlatego nikt nie może do niego wchodzić bez zgody AMW

O kurcze, rozmawiałem z panem najemcą, mam nadzieję, że się nie wycofa... Jeśli jadę sam to nie ma znaczenia, ale jeśli Wy macie jechać to się trochę niepokoję...
Jestem dobrej myśli
Jutro dla pewności zadzwonię i dam znać na Forum.

pozdrawiam

Rzeczywiście, na stronie AMW jest ogłoszenie o przetargu (już drugim!)
http://www.amw.com.pl/estate_product_in ... cts_id=774

Macieju, wielkie dzięki, niestety jutrzejsza sobota odpada, nie mogę pojechać
(wysłałem Tobie wiadomość na PM).

Ok Andrzeju czytałem. Brak problemu.

Zwiedzanie potwierdzone na 100%
Miejsce startu bez zmian. Stadion Miejski na ul. Gdańskiej o godzinie 8:45 w okolicach bramy wejściowej na stadion, od strony przystanku tramwajowego. Transport w własnym zakresie.
Tam będę czekał ciemno granatowym Fordem Focusem kombi na bydgoskich numerach. Niestety nie ma wolnych miejsc.


O 10:00 mamy umówione zwiedzanie. Potrwa pewnie około 1h i wracamy.

Pozdrawiam.

witam. czy na jutrzejszy wyjazd jest możliwość jeszcze się dostać z własnym transpotem??

Oczywiście.

Niestety późno zajrzałem na FF. Spotykamy się przy stadionie jak napisałem wyżej.

Kiedy będzie najbliższa okazja zwiedzenia tego obiektu ?
Jaki jest koszt uczestnictwa w takiej wyprawie ?

Szukaj informacji o wyjeździe w dziale Imprezy i wydarzenia, niebawem będzie informacja. Koszt zerowy. Jak jesteś zmotoryzowany no to koszty paliwa we własnym zakresie.

Witam o krąpiewie dowiedziałem sie przez serwis Moje Miasto Bydgoszcz, był tam artykuł, a forum Bunkier znalazłem dopiero po wycieczce, czy wycieczka 14tego się odbyła? Czy ciężko powtórzyć coś takiego? Grupe kilku osobową ja sam bym miał, może udało by sie jeszcze przed zimą?? Transport (2 auta) też bym załatwił. Pozdrawiam!!!

Wycieczka się odbyła. Było 9 osób.


Szukaj info tam gdzie napisał (powyżej) Bunkier.

-- poniedziałek, 16 lis 2009, 14:26 --

Poniżej próba podsumowania informacji i wiedzy o schronie w Krąpiewie. Zdaję sobie sobie że w większości są to hipotezy, ale może przy Waszej pomocy uda się przybliżyć do historii tego obiektu

Schron za 566.000 zł + VAT.
25 km od Bydgoszczy w miejscowości Krąpiewo na początku lat 80-tych, pod ziemią wybudowano schron o wielkości prawie 3 boisk do gry w koszykówkę. Miał on chronić załogę przed atakiem jądrowym...

Trafić do Krąpiewa nie jest łatwo. Nic nie wskazuje, że na wsi ukryto obiekt wojskowy specjalnego przeznaczenia. Z drogi nr 243 w Krąpiewie skręcamy w lewo. Do wsi prowadzi betonowa droga w formie wylanych płyt. Po lewej stronie mijamy zabudowania dawnych PGR-ów . Droga skręca w lewo i po kilkuset metrach docieramy do pierwszej bramy głównej.


Schron na sprzedaż.
Agencja Mienia Wojskowego która jest właścicielem obiektu zamierza go sprzedać. Nieruchomość ma powierzchnię 21,47 ha. Na tym terenie, a właściwie 8 metrów niżej znajduję się schron o powierzchni całkowitej 1.100m2. Cena wywoławcza 566.000zł plus należny podatek VAT.


Teren pilnie strzeżony.
Wejścia na teren strzegą trzy pasma ogrodzenia. Pierwsze to druciana siatka którą ogrodzony jest cały teren. Na pierwszej bramie wjazdowej jest zawieszona tablica z napisem: „uwaga teren strzeżony elektronicznie”. Po prawej stronie tuż za bramą znajduje się budynek wartowni. Po kilkudziesięciu metrach wejścia strzeże kolejna metalowa brama która wraz z ogrodzeniem robi wrażenie. Tym razem na betonowych słupach rozciągnięto drut kolczasty, który kiedyś był pod niskim natężeniem. Wejścia na teren schronu strzeże betonowy płot o wysokości 3 metrów.


Schron i stan wojenny.
Schron znajduję się pod budynkiem który jest jednocześnie wartownią i stacją czerpania i uzdatniania. Doskonale maskuje on wejście do schronu który miał przetrwać wybuch jądrowy. Zadziwiające jest, że w 1982 roku gdy w Polsce trwa stan wojenny, gospodarka jest niewydolna, na półkach sklepowych stoi tylko ocet, wojsko buduje w ogromnej tajemnicy specjalny obiekt wojskowy pod pozorem budowy ujęcia wody pitnej. Przeznaczone siły i środki musiały być ogromne. Świadczy o tym, zakres prac (kubatura schronu 14 985 m3) oraz całkowite ukończenie i jak się wydaje uruchomienie obiektu.


Przeznaczenie tajnego obiektu 86092.
Jego funkcja nie jest do konca jasna, a dostęp do wiadomości na ten temat jest ograniczony. Mając jednak na uwadze, wyposażenie pomieszczeń, sprzęt techniczny znajdujący się w wewnątrz obiektu, stacjonujące jednostki, relacje osób i pozostałości w terenie, można z wielkim prawdopodobieństwem określić że obiekt pełnił funkcję zapasowego centrum nadawczo-odbiorczego i wchodził w skład 2 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej.

Schron miał pełnić funkcję zapasowego centrum łączności służącym do śledzenia nieprzyjacielskich ruchów lotniczych na terenie Polski na wypadek zniszczenia głównego centrum. Był samowystarczalny. Posiadał własne ujęciem wody i generatory prądu.
W obiekcie znajdują się pomieszczenia na których umieszczona jest informacja o promieniowaniu elektromagnetycznym. W wojsku źródłem tego typu promieniowania są urządzenia radionawigacji i radiolokacji oraz anteny nadawcze radiostacji i radarów. Na terenie obiektu znajduje się nadal wieża stalowa o wysokości 30 metrów i resztki zdemontowanych stalowych masztów antenowych.
Kolejnym tropem który przybliży nas do rozwiązania zagadki przeznaczenia obiektu są numery stacjonujących na terenie obiektu jednostek.

Numery Jednostek Wojskowych
Otóż stacjonowały tu dwie Jednostki Wojskowe. Pierwsza to JW. 4138 stanowiącą zabezpieczenie techniczne. Wchodziła ona w skład 2 Korpus Obrony Przeciwlotniczej. Miejsce stacjonowania jednostki Bydgoszcz.
Druga jednostka to JW. 4406 (dokładnie 2 Węzeł Łączności KOP) stanowiąca zabezpieczenie węzła łączności. Wchodziła ona również w skład 2 Korpusu Obrony Przeciwlotniczej. 2. Węzeł Łączności był odpowiedzialny za zapewnienie ciągłości i niezawodności działania systemu łączności przewodowej, radiowej i radioliniowej dla potrzeb 2. KOP. Z dniem 31 grudnia 2007r jednostka została rozformowana.


Data budowy i zakończenia funkcjonowania schronu.
Datę budowy schronu określa się na 1982 rok. Zapewne budowała obiektu trwała znacznie dłużej zważywszy na jego specjalne przeznaczenie i to że tego typu schron budowano pod ziemią który miał przetrwać wybuch nuklearny. Mam na myśli ogromne prace ziemne i zbrojeniowe aby pod ziemią umieścić obiekt o powierzchni 1100m2 (wielkości prawie trzech boisk do koszykówki). Jego wyposażenie to kolejny czas niezbędny do wykonania czynności które zapewnią jego prawidłowe funkcjonowanie. Trzeba było obiekt wyposażyć w urządzenia techniczne: śluzy, agregatory, zbiorniki, instalację eklektyczną, wodną i kanalizacyjną oraz urządzenia nadawczo-odbiorcze. Schron wyposażony jest w polską, instalację elektro-techniczną. Sprowadzono również sprzęt z Czechosłowacji i Niemiec Zachodnich (urządzenia elektryczne koncernu AGD) co zapewne wiązało się z realizacją zamówień i realizacją w dłuższym okresie czasu. Musieli przecież przyjechać specjaliści z zagranicy aby sprzęt zamontować, sprawdzić i uruchomić
Datę gotowości bojowej schronu trudno w tej chwili jednoznacznie określić. Na tabliczkach znamionowych urządzeń technicznych służących do obsługi schronu są daty ich budowy: 1981, 1983, 1984.
Ciekawa jest data która widnieje na dokumencie przepisów obsługi stacji baterii akumulatorowej. Jest to data maj 1986 roku. Czy jest to data która określa gotowość bojową obiektu? Nadal trudno z całą pewnością rozstrzygnąć, ale w sposób przybliżony termin ten przybliża.
Przy obecnym stanie wiedzy równie trudno określić datę wyłączenia obiektu z użyteczności bojowej.
Czy rok 2002 (!) jest datą graniczną funkcjonowania schronu? Otóż data kwiecień 2002 roku jest umieszczona na zbiorniku jako data zalania zbiornika płynem neutralizującym (dokładnie 3,5% roztworem kwasu borowego stosowanym do przemywania skóry w stanach zapalnych np. po poparzeniach ługami) który znajduje się w akumulatorni. Czy w 2002 roku ktoś nadal obsługiwał kilkadziesiąt akumulatorów? Czy to znaczy, że schron utrzymywano nadal w gotowości bojowej do 2002 roku? Trudno z całą pewnością odpowiedzieć. Jednak ktoś w określonym celu ową datę na zbiorniku umieścił…


Żałuję jednego. Otóż oglądając "dyspozytornię" w metalowej konsoli jest szafka, a w środku stosy gazet. Jesli ktoś siedział w dyspozytorni, to zapewne się nudził i czytał prasę. Wystarczyło zobaczyć datę ostatniego wydania prasy i mamy informację kiedy ktoś się nudził...

Jeśli ktoś z Was jest w stanie podzielić się informacjami lub zweryfikować moje przypuszczenia, proszę się nimi podzielić. Przybliży nas to do poznania pełniejszej historii i przeznaczenia schronu.

ja dorzucę jeszcze krótką informację: w okolicach 1995 jeszcze były rozciągnięte anteny pomiędzy masztami, maszty były na tyle wysokie że anteny były widoczne z dość daleka. Nie znam się na wojskowej radiotechnice, ale wyglądało to tak że pomiędzy dwoma masztami odległymi o jakieś 50m od siebie było rozciągnięte 6-8 linek rozpiętych na obręczach, mniej więcej tak:
http://www.geotekst.pl/images/historia/ ... dio_02.jpg
tyle że oczywiście maszty były tylko nieco wyższe od drzew.
O ile dobrze pamiętam, to były dwa albo trzy takie zestawy. Anteny zniknęły gdzieś w okolicach 97r, wraz z żołnierzami.
Były anteny - więc musiał być też sprzęt podłączony do tych anten.

Schron miał pełnić funkcję zapasowego centrum łączności służącym do śledzenia nieprzyjacielskich ruchów lotniczych na terenie Polski na wypadek zniszczenia głównego centrum.

Tu minąłem się z prawdą. Sprawdziłem. Zadaniem obiektu nie było śledzenie ruchu samolotów.

Obiekt pełnił funkcję zapasowego Radiowego Centrum Nadawczego (RCN) lub Radiowego Centrum Odbiorczego (RCO).
W tej chwili nie jestem w stanie określić które to było centrum.

W czasach funkcjonowania Układu Warszawskiego to Związek Radziecki naciskał na swoich sojuszników aby realizowali zobowiązania militarne To tłumaczy budowanie w czasie stanu wojennego podobnych, zapasowych obiektów na terenie Polski.

Obie wspomniane jednostki miały swoją siedzibę w Bydgoszczy na ul. Szubińskiej 105.

Maciej Kulesza pisze:

Schron miał pełnić funkcję zapasowego centrum łączności służącym do śledzenia nieprzyjacielskich ruchów lotniczych na terenie Polski na wypadek zniszczenia głównego centrum.

Tu minąłem się z prawdą. Sprawdziłem. Zadaniem obiektu nie było śledzenie ruchu samolotów.

Obiekt pełnił funkcję zapasowego Radiowego Centrum Nadawczego (RCN) lub Radiowego Centrum Odbiorczego (RCO).
W tej chwili nie jestem w stanie określić które to było centrum.

czyli rozwiales przypuszczenia chyba wszystkich osob, ktore byly tam na ostatniej wycieczce. Jesli chodzi o kolejny wyjazd to z mila checia zajrze tam jeszcze raz

Na powierzchni 1100 m² rozmieszczono pomieszczenia w których zainstalowano urządzenia do sprawnego funkcjonowania obiektu. Najważniejszym z nich była dyspozytornia z pulpitem sterowniczym i schematem obiektu na którym za pomocą kontrolek wyświetlały się informacje o zamknięciu śluz powietrznych. Z pulpitu można było sterować wentylatorami i pompami wody. Inne pomieszczenia to:
- czerpnia powietrza wraz z zespołem filtracyjnym, miała za zadanie oczyszczanie zasysanego powietrza z zewnątrz z kurzu, pyłu, środków trujących i co najważniejsze od pyłu radioaktywnego.
- hydrofornia – wyposażona w pompy i zbiorniki wody. Woda była czerpana z trzech niezależnych studni głębinowych znajdujących się poza obiektem. Takie rozwiązanie przekreślało funkcjonowanie obiektu w razie zniszczenia tych studni.
- agregatorownia – sześć agregatów z silnikami Diesla które mogły wytworzyć prąd o mocy 0,5 MW. Ciekawostką jest potrójny system rozruchowy agregatu: rozrusznik elektryczny, sprężone powietrze i w ostateczności ładunek pirotechniczny.
- rozdzielnia prądu elektrycznego – schron miał trzy niezależnie źródła zasilania zewnętrznego: Bydgoszcz, Koronowo, Nakło.
- pomieszczenie systemu przeciwpożarowego – środkiem gaśniczym był Halon który ze względu na swoje właściwości skutecznie gasił pożary urządzeń elektronicznych, telekomunikacyjnych i elektrycznych pod napięciem.
- pomieszczenie sprężarek powietrza które służyły do utrzymania ciśnienia w zbiorniku powietrza.
- pomieszczenie zbiornika z powietrzem – zgromadzone powietrze w razie awarii sprężarek starczało na dwa tygodnie funkcjonowania obiektu.
- pomieszczenie dyspozytora radiowego – tutaj odbywało się odbieranie i nadawanie sygnałów radiowych.
- sala nadajników i odbiorników wyposażona w urządzenia teletransmisyjne.
- pomieszczenie do odpoczynku dla obsługi wyposażone w piętrowe łóżka z indywidualnym oświetleniem
- sanitariaty
Trudno powiedzieć jakie przeznaczenie maił obiekt. Po tym co jest pod ziemią i pozostałościami na powierzchni ziemi można się domyślać że była to stacja nadawczo odbiorcza, być może wchodziła w skład większego systemu. W Polsce w okresie zimnej wojny wybudowano stacje łączności troposferycznej. System nosił nazwę BARS, "Барс"(ros. Leopard). Na terenie naszego kraju powstało pięć głównych punktów nadawania i odbierania sygnałów, dodatkowo stacje wspomagające.
Krąpiewo leży mniej więcej na linii między obiektami 204 i 207 oraz 202 i 206. Obiekt nr 204 znajduje się w Lipiance, k. Torunia, obiekt 207 znajduje się we wsi Suchowo, okolo 7 km na płn-zach. od Kalisza Pomorskiego. Obiekt 202 znajduje się w okolicach Chocianowa, obiekt 206 znajduje się w Łężycach k. Gdyni. Być może jednostka w Krąpiewie należała do systemu BARS.
BARS – łączność troposferyczna polegała na przesyłaniu fal radiowych na duże odległości poprzez odbicie się fali centymetrowej od warstwy troposferycznej atmosfery i powrocie na ziemię mniej więcej pod kątem 90-ciu stopni i wychwyceniu przez odbiornik. Taki sygnał można było przesłać nawet na odległość 200 km. Miało to duże znaczenie w razie konfliktu zbrojnego gdyż zapewniało łączność dowództwu Układu Warszawskiego stacjonującemu w głębi Rosji a wojskami pierwszej linii wysuniętymi na zachodniej granicy UW. Rozmieszczenie stacji nadawczo odbiorczych systemu BARS można zobaczyć tutaj:
http://rammstein.dfmk.hu/~s200/tropo.html#bars

Cytat: Maciej Kulesza

Obiekt pełnił funkcję zapasowego Radiowego Centrum Nadawczego (RCN) lub Radiowego Centrum Odbiorczego (RCO).
W tej chwili nie jestem w stanie określić które to było centrum.

Jestem przekonany że wspólnie uda się Nam rozwiązać zagadkę przeznaczenia obiektu.
Otrzymam 100% informację od osoby która pełniła tam służbę. Podzielę się nią.

Czy ktoś się orientuje jak wygląda sprawa tajemnicy żołnierza zasadniczej służby wojskowej,którą trzeba było podpisać pracując na budowie w 1984 roku.Będę wdzięczny za wiadomość popartą jakimś źródłem np. ustawą.

I mam więcej brakujących informacji.

1. Czas budowy.

Schron w Krąpiewie był budowany w latach 1982-1985.
Myślę więc że dzienną datę 1.10.2005 roku sfotografowaną przez Bunkra na betonowej posadzce, można przyjąć jako początkową datę budowy. A więc wcześniejsze przypuszczenia okazały się słuszne!

2. Koniec funkcjonowania schronu.

Kłódka na bramie wjazdowej została powieszona dokładnie w styczniu 2004 roku.

3. Przeznaczenie i nazwa

Oficjalna nazwa: Centrum Radiowo Nadawcze (CRN). Obiekt pełnił funkcję zapasowego CRN na wypadek zniszczenia "głównego centrum". Piszę w cudzysłowu ponieważ informację z wiadomych przyczyn podaję świadomie w sposób ogólny.

Dodam jeszcze, że w naszym regionie funkcjonowało jeszcze Centrum Radiowo Odbiorcze (CRN) również pełniącą funkcję zapasową, które zostało rozebrane i zasypane (!). Podobny los miał spotkać Krąpiewo...

Do tematu warto powrócić!

Marcin pisze:w okolicach 1995 jeszcze były rozciągnięte anteny pomiędzy masztami, maszty były na tyle wysokie że anteny były widoczne z dość daleka. Nie znam się na wojskowej radiotechnice, ale wyglądało to tak że pomiędzy dwoma masztami odległymi o jakieś 50m od siebie było rozciągnięte 6-8 linek rozpiętych na obręczach, mniej więcej tak:
http://www.geotekst.pl/images/historia/ ... dio_02.jpg

To, co widać na zdjęciu, to tzw. dipol Nadienienki, szerokopasmowa antena używana w zakresie fal krótkich. Dla pasma 10-40m całkowita dł. ok 20m, średnica 1m. Nie wydaje mi się, by takie anteny były wykorzystywane w łączności troposferycznej.
Podobna antena znajdowała się niegdyś na budynku Komendy Wojewódzkiej przy ul. Pows. Wielkopolskich.

Andrzej pisze:To, co widać na zdjęciu, to tzw. dipol Nadienienki, szerokopasmowa antena używana w zakresie fal krótkich. Dla pasma 10-40m całkowita dł. ok 20m, średnica 1m. Nie wydaje mi się, by takie anteny były wykorzystywane w łączności troposferycznej.

Na pewno takie anteny nie były wykorzystywane w łączności troposferycznej.
Czy ktoś jest w stanie określić w jakim kierunku była ustawiona antena w Krąpiewie.

Antena (albo anteny - bo już nie jestem na 100% pewien czy było więcej niż jedna) było wyraźnie widać w całej okazałości z odcinka szosy 243 pomiędzy laskiem a gruntówką prowadzącą na S do Wierzchucinka ( http://maps.geoportal.gov.pl/webclient/ ... t=KATASTER )
Była ustawiona równolegle - lub prawie równolegle - do szosy, czyli w osi N-S lub NE-SW.
Nie jestem pewien czy tu nie widać fundamentów pod maszty (nieduże kwadraciki) powyżej i nieco na prawo, oraz poniżej i nieco na lewo od krzyża celowniczego http://maps.geoportal.gov.pl/webclient/ ... t=KATASTER