Forum Bydgoskiego Stowarzyszenia Miłośników Zabytków "BUNKIER"

Ostatnio tu i ówdzie słychać o reaktywacji teatru w miejscu dawnego Teatru Kameralnego przy Grodzkiej.
Szkoda że tak późno. Budynek od zamknięcia teatru w 1988 roku popadł całkiem w ruinę.
Warto poszperać w jego historii. Próbowałem bezskutecznie znaleźć jakieś stare zdjęcia elewacji, gdyż wydawało mi się, że musiała być znacznie bardziej atrakcyjna niż dzisiejsza. W każdym razie ta elewacja wymagałaby zastosowania zupełnie nowej koncepcji w razie odbudowy teatru.
W połowie XIX wieku powstał w tym miejscu jeden z licznych ogrodów rozrywkowo – rekreacyjnych określanych z francuska „etablissement”.
Najbardziej dla obiektu zasłużył się Jakub Wichert, prowadzący tu Wichert´s Festsäle, który wybudował salę teatralno - bankietową na 600 miejsc. Była tu też kręgielnia i restauracja, winiarnia, piwiarnia i ogródek letni.
Na zdjęciach pocztówki pokazujące wnętrza pięknej sali.

Kilka zdjęć stanu obecnego teatru.

Po II wojnie w budynku teatru przez kilkanaście lat znajdowała się szkoła.
W 1949 ROKU przy Szkole Pracy Społecznej uruchomiono Kursy Instruktorów Teatru Ochotniczego a następnie była to była to Szkoła Dla instruktorów Świetlicowych i Teatralnych. Uczniowie byli w wieku od 18 do 30 lat. To sprawiało kadrze nauczycielskiej spore trudności natury wychowawczej.
Uczył w niej m.in. Adam Grzymała - Siedlecki. Nauka trwała z początku 3 lata, potem 5.
W budynku teatru znajdowały się zarówno sale szkolne jak i pomieszczenia mieszkalne uczniów. Następnie szkołę przekształcono w liceum o tym samym profilu. Ostatecznie było to Liceum Kulturalno – Oświatowe, które istniało do 1960 roku, kiedy to przeniosło się na ulicę Hanki Sawickiej. Absolwentem tego liceum jest aktor Jan Nowicki.

Informacje za kalendarzem Bydgoskim z 1985 roku. Artykuł Małgorzaty Bartowskiej „Szkoła Kadr Dla kultury”.

Miasto "zaczyna chodzić" wokół tematu Teatru Kameralnego z zamiarem wypisania budynku z rejestru zabytków.

Zatrudnili już renomowanego rzeczoznawcę (bez uprawnień) od zalecania wyburzeń?

Podobno Seminarium Duchowne kiedyś chciało przejąć ten budynek.

Hrab pisze:Zatrudnili już renomowanego rzeczoznawcę (bez uprawnień) od zalecania wyburzeń?

Jeszcze nie, ale chyba będzie drugi na liście płac.

Nie doczytałem się w historii prezentowanej przez Hraba, kto był właścicielem tego teatru w okresie międzywojennym, oraz jak wówczas był nazywany ten obiekt. Jakaś cenzura, czy coś

Władimir Władimirowicz zadzwonił, żeby się za bardzo nie rozpisywać i zostawić pole do popisu dla Ciebie.

i ja pozdrawiam.

Kadr z filmiku z 1990r, pokazujący ówczesny wygląd teatru. ( O filmie w temacie Ondyna)

Dwa zdjęcia z 1942 roku. "Bydgoszcz na starej fotografii"
I ślady po rozebranym budynku.
Program z 1962 roku.

Widok wejścia do teatru w styczniu 2015.
Na ścianie pojawił się napis i plafon. Ma to wiązek z pewnym wydarzeniem artystycznym w 2014 roku związanym z sypaniem pierza przed teatrem, bocianami i Bocianowem.

Teatr ma zostać zburzony.

Skąd taki news?

Ten Marcysiak to dla naszego miasta prawdziwy skarb. Cytuję za Expresem;

Wpisanie obiektu do rejestru zabytków wymaga długiej procedury. Ale jego wykreślenie jest jeszcze trudniejsze - mówi Sławomir Marcysiak, miejski konserwator zabytków.

Aż mi żal tego chłopa. Ile się on natrudzi aby wpisać, a potem wypisać.........i wszystko po to, aby ochronić przed zniszczeniem. Pensja przy tym niewielka, a potu całe wiadra. Taki konserwator to cud i szczególna łaska dla innych zabytków w Bydgoszczy.

A tam czepiasz się go Seth Przecież aktualnie całe swoje siły włożył w akcję usunięcia logo Biedronki z kamienicy Sowy, taki z niego dobry chłopak

Wasze pretensje i złośliwości są źle ukierunkowane - powalczcie, aby zmienić formalno-prawną pozycję konserwatora - przy obecnym stanie rzeczy NIKT nie zrobiłby więcej. A propos teatru - konserwatora nikt nie pytał o zdanie - ot miasto uderzyło prosto do ministra...

Miasto mogło uderzyć nawet do samego papieża a Marcysiak boi się o stołek i nawet palcem nie kiwnie. Marionetka Bruskiego.