Śladami Biało-Czerwonej - Nocny Bój Dzieci Bydgoszczy
: sobota, 9 wrz 2023, 18:46
02.09.2023 roku. Puszcza Bydgoska
Wyruszyliśmy krótko po godzinie 17:00 z przystanku autobusowego w Chmielnikach. Po drodze zatrzymaliśmy się na chwilę na plaży, a następnie leśnymi duktami około godziny 19:00 dotarliśmy do Łażyna, gdzie Nadleśniczy ugościł nas pysznym posiłkiem.
Właściwa część Rejdu wyglądała w następujący sposób:
Pośrodku opuszczonych zabudowań wsi, przy tablicy upamiętniające jej dawnych
mieszkańców, stoi w kręgu 30 osób. Stanisław Westphal zakończył właśnie opowieść o
dziejach swojej rodziny. Niezwykłą, wzruszającą, tragiczną w swej wymowie historię
Augustyna Piotra Westphala, który całe swoje życie poświęcił w walce o polskość
Pomorza, zakończył je zaś po II wojnie światowej w katowniach ,,polskiego" Urzędu
Bezpieczeństwa. Synem Augustyna Piotra był Brunon Józef Westphal, dowódca 9.
kompanii 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Dobre ziarno daje bowiem dobry plon ...
Ostatnie promienie słońca przebijają się właśnie nad lasem. Zapada zmierzch. Pan
Stanisław bierze do ręki świecę. Po chwili jasny blask ognia rozświetla okolicę. Z
początku nikły i chwiejny, z czasem coraz jaśniejszy i wyższy. Ogień Pamięci płonie teraz
w miejscu, skąd 5 września 1939 roku wyruszyła do boju 9. kompania porucznika
Brunona Westphala.
Zgromadzeni zakładają na ręce Biało - Czerwone opaski. W ciemność płyną słowa:
- My, synowie, córki, wnuki i prawnuki Żołnierzy 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej
wołamy do Was poprzez mrok, czas i śmierć..
- Stańcie w szeregu obok nas, tak jak wówczas, wieczorem 5 września 1939 roku ...
- Wzywam porucznika Brunona Józefa Westphala, dowódcę 9. kompanii 62 Pułku
Piechoty Wielkopolskiej
- Wzywam porucznika Franciszka Małka, dowódcę I. plutonu 9. kompanii
...
- Wzywam mojego Dziadka strzelca Franciszka Dzięgla, żołnierza 3. kompanii k.m.
- Wzywam 220 bezimiennych żołnierzy 9. kompanii 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej
Na krótką chwilę chmury przesłoniły Księżyc, wiatr zaszumiał w koronach drzew,
które ugięły się w ukłonie. Ja wierzę, że ONI stanęli wówczas obok Nas. Łańcuch
pokoleń. Sztafeta pamięci. Ta sama Biało - Czerwona opaska na ich i naszych
ramionach.
O godzinie 20.30 wyruszyliśmy trasą 9. kompanii do Bydgoszczy. Dokładnie tymi
ścieżkami co Oni. Ogień Pamięci nieśli po kolei wszyscy uczestnicy rajdu. Po 11.5 km
dotarliśmy do skraju Puszczy Bydgoskiej przy ul. Dąbrowa. Stąd skręciliśmy na zachód,
by dotrzeć do obecnej ulicy Dobrzyńskiej, wzdłuż której - tuż przed północą 5 września
1939 roku - posuwał się I. pluton 9. kompanii, a na jego czele porucznik Westphal.
Przeszliśmy uśpioną ulicę Dobrzyńską. O godzinie 23.00 dotarliśmy do skrzyżowania
ulicy Cmentarnej i Łuckiej. W tym miejscu doszło do boju 9. kompanii z Niemcami. To tu
porucznik Westphal został śmiertelnie ranny, próbując poderwać swoich żołnierzy do
ataku. Ogień Pamięci wciąż płonął, a My zaśpiewaliśmy ,,Jeszcze Polska nie zginęła, póki
my żyjemy ..." Pamiętamy i nie daj Boże, byśmy o NICH zapomnieli
Rajd odbył się pod honorowym patronatem Wojewody Kujawsko-Pomorskiego oraz Nadleśnictwa Bydgoszcz
Wyruszyliśmy krótko po godzinie 17:00 z przystanku autobusowego w Chmielnikach. Po drodze zatrzymaliśmy się na chwilę na plaży, a następnie leśnymi duktami około godziny 19:00 dotarliśmy do Łażyna, gdzie Nadleśniczy ugościł nas pysznym posiłkiem.
Właściwa część Rejdu wyglądała w następujący sposób:
Pośrodku opuszczonych zabudowań wsi, przy tablicy upamiętniające jej dawnych
mieszkańców, stoi w kręgu 30 osób. Stanisław Westphal zakończył właśnie opowieść o
dziejach swojej rodziny. Niezwykłą, wzruszającą, tragiczną w swej wymowie historię
Augustyna Piotra Westphala, który całe swoje życie poświęcił w walce o polskość
Pomorza, zakończył je zaś po II wojnie światowej w katowniach ,,polskiego" Urzędu
Bezpieczeństwa. Synem Augustyna Piotra był Brunon Józef Westphal, dowódca 9.
kompanii 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej. Dobre ziarno daje bowiem dobry plon ...
Ostatnie promienie słońca przebijają się właśnie nad lasem. Zapada zmierzch. Pan
Stanisław bierze do ręki świecę. Po chwili jasny blask ognia rozświetla okolicę. Z
początku nikły i chwiejny, z czasem coraz jaśniejszy i wyższy. Ogień Pamięci płonie teraz
w miejscu, skąd 5 września 1939 roku wyruszyła do boju 9. kompania porucznika
Brunona Westphala.
Zgromadzeni zakładają na ręce Biało - Czerwone opaski. W ciemność płyną słowa:
- My, synowie, córki, wnuki i prawnuki Żołnierzy 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej
wołamy do Was poprzez mrok, czas i śmierć..
- Stańcie w szeregu obok nas, tak jak wówczas, wieczorem 5 września 1939 roku ...
- Wzywam porucznika Brunona Józefa Westphala, dowódcę 9. kompanii 62 Pułku
Piechoty Wielkopolskiej
- Wzywam porucznika Franciszka Małka, dowódcę I. plutonu 9. kompanii
...
- Wzywam mojego Dziadka strzelca Franciszka Dzięgla, żołnierza 3. kompanii k.m.
- Wzywam 220 bezimiennych żołnierzy 9. kompanii 62 Pułku Piechoty Wielkopolskiej
Na krótką chwilę chmury przesłoniły Księżyc, wiatr zaszumiał w koronach drzew,
które ugięły się w ukłonie. Ja wierzę, że ONI stanęli wówczas obok Nas. Łańcuch
pokoleń. Sztafeta pamięci. Ta sama Biało - Czerwona opaska na ich i naszych
ramionach.
O godzinie 20.30 wyruszyliśmy trasą 9. kompanii do Bydgoszczy. Dokładnie tymi
ścieżkami co Oni. Ogień Pamięci nieśli po kolei wszyscy uczestnicy rajdu. Po 11.5 km
dotarliśmy do skraju Puszczy Bydgoskiej przy ul. Dąbrowa. Stąd skręciliśmy na zachód,
by dotrzeć do obecnej ulicy Dobrzyńskiej, wzdłuż której - tuż przed północą 5 września
1939 roku - posuwał się I. pluton 9. kompanii, a na jego czele porucznik Westphal.
Przeszliśmy uśpioną ulicę Dobrzyńską. O godzinie 23.00 dotarliśmy do skrzyżowania
ulicy Cmentarnej i Łuckiej. W tym miejscu doszło do boju 9. kompanii z Niemcami. To tu
porucznik Westphal został śmiertelnie ranny, próbując poderwać swoich żołnierzy do
ataku. Ogień Pamięci wciąż płonął, a My zaśpiewaliśmy ,,Jeszcze Polska nie zginęła, póki
my żyjemy ..." Pamiętamy i nie daj Boże, byśmy o NICH zapomnieli
Rajd odbył się pod honorowym patronatem Wojewody Kujawsko-Pomorskiego oraz Nadleśnictwa Bydgoszcz