Cympletki

[salamon]

A z "paznokcia" strzelaliście o ścianę

"Z paznokcia" to się strzelało zapałkami z pudełka. Takie płonące strzały.
I jeszcze rzucało się tymi płonącymi zapałkami na sufit (po uprzednim popluciu na ścianę celem pozyskania substancji lepno - stabilizującej lot zapałki).

[GrapHite]

I jeszcze rzucało się tymi płonącymi zapałkami na sufit (po uprzednim popluciu na ścianę celem pozyskania substancji lepno - stabilizującej lot zapałki).

zmora klatek schodowych w blokach
to było lekkie przeginanie

[bunkier]

"Z paznokcia" to się strzelało zapałkami z pudełka. Takie płonące strzały.

To też.
Ale z cympletek też się strzelało z "paznokcia". Brało się cympletkę w dwa palce - wskazyjący i kciuk, uprzednio zdejmując bibułkę, odsłaniając tym "siarkę". Przykładało się do ściany i energicznym ruchem powodowało zapłon. W tym przypadku na ścianach również pozostawały ślady.

[Andrzej]

Strzelało się też z klucza ... Podobno nieraz palec urwało. Koledze tylko klucz rozerwało, innych strat nie pamiętam

[jesion]

Albo z 2 skręconych ze sobą śrub

[macciej]

Albo z 2 skręconych ze sobą śrub

Jako osoba wychowana na "leśnym" niestety w latach 60-tych z łezką w oku wspominam swoje i kolegów pirotechniczne zabawy

1 Juniorzy robili tzw "murzynki" - czyli to co opisano poprzednio ( naplucie na wapienną ścianę
pomieszanie w tej mazi wolnym końcem zapałki , przytrzymanie za jej środkową część ,
a następnie potarcie główki o draskę i rzut zapalona zapałką do sufitu . Im bardziej okopcony
sufit tym lepszy murzynek
Cympletki to również byl sport dla juniorów

2. Starszacy ; strzelanie z korkowców , dla bardziej zaawansowanych obieranie korków
i rzucanie pod nogi koleżanek i kolegów .
Najlepsze ( w naszym mniemaniu w tamtym czasie oczywiście ) było obranie kilku korków z
podłożeniem pod wycieraczkę. Przed wycieraczką kładło się kopertę , dzwoniło do drzwi i ...
właściciel kładł stopę na wycieraczkę - wybuch korków , przekleństwa ...
Na całe szczęście nikt nie doznał zawału !!!
Strzelanie z klucza lub śrub ( do klucza z wolna przestrzenią w środku sypało się obraną z
zapałki siarkę , dociskało gwoździem ( główka gwoździa i płaska powierzchnia klucza
połączone były sznurkiem . Trzymając za sznurek zgrabnym ruchem uderzało się o ścianę
powodując mniejszy lub większy wybuch. Podobna zasada działania przy strzelaniu ze "śruby"

3 Starszacy zaawansowani - puszka po kawie , kakao . Wrzucało się trochę karbidu ,
zamykało się wieczko i przez nawiercony otwór wrzucało zapalona zapałkę. Huk z
z wyrzuceniem denka na kilka metrów ( na szczęście nie pamiętam aby rozerwało puszkę )

4. No i elita , samodzielnie wykonująca petardy ( składników chemicznych - nie podam ,
tekturowa myśliwska łuska . korek , drut zapałki sztormowe i zabawa gotowa ..

Patrząc z perspektywy lat głupie i niebezpieczne zabawy . Ale to tylko perspektywa starszego pana troche tęskniącego do młodości ale również do czasów w których dzieci przebywaly na dworze , bawiąc się niezależnie od pogody. Te współne zabawy powodowały podwórkowe i osiedlowe więzi , czyli coś dla dzieci z przełomu XX i XXI wieku jest całkowitą abstrakcją .

[salamon]

No i były jeszcze bączki.
Zakrętka od butelki wódki, w to mieszanina saletry i cukru, przybić tą "uszczelką z zakrętki, zagiąć krawędzie, otwór w środku części metalowej, zapałka podpalona do otworu i ... pooooooszło.
Zawsze miałem ciągoty do ognia wszelakiego.
Raz w domu podpaliłem pastę do butów w metalowym, okrągłym pudełku. Zrobiłem to pod stołem, na wykładzinie z tworzywa sztucznego... piękne kręgi się wypaliły.
A jak d...a potem bolała... )

[GrapHite]

widziałem kiedyś bączki z kapsla od butelki
ja sam miałem styczność z podobną zabawą na korytarzach SP 20 - plastikowe jajko od jajka niespodzianki, a w środek proszek do pieczenia + szybko wlana woda - zamknięcie i kulnięcię na korytarz = w połowie korytarza otwarcie się jajeczka

więcej grzechów nie pamiętam

[salamon]

Strzelało się również z proszku do pieczenia, ale to był lajtowa zabawa
Miotacz ognia z mąki - to było to.
Do miski wsypujemy mąkę, umieszczamy w niej koniec igielitowego wężyka, drugi koniec umieszczamy w otworze gębowym, gwałtownie dmuchamy podpalając równocześnie zapałką wylatującą w górę chmurę mąki. Pięęęękne...

[bunkier]

Przygotowania do Sylwestra trwały cały rok, zbierało się nakrętki od butelek, przeważnie od wódki(bączki), puste dezodoranty(petardy) a miesiąc przed sylwkiem zaczynało się „produkcję” fajerwerków . Oczywiście w ciągu roku robiło się próby z różnymi mieszankami . O bączkach było wspomniane wyżej dodam tylko że najlepsze efekty dawała zmielona na pył saletra z cukrem pudrem. A najlepsza frajda była po odpaleniu i puszczeniu bączka po ziemi, jak dobrze się „ustawił” to wiara wokoło uczyła się skakać
Petardy z pustych dezodorantów. Najlepsze były aluminiowe bo po wybuchu nie latały odłamki tylko pozostawał jeden kawałek w kształcie tulipana O szczegółach nie będę pisał, mogę tylko dodać że ładunkiem była saletra + cukier. Lonty robiło się z krepy i saletry. Najlepsza była krepa biała bo nie farbowała kaloryferów na których się suszyła
Robiło się też strzelające pudełka zapałek, czyli zapałki owinięte szczelnie taśmą klejącą które rzucało się energicznie o ziemię. Huk nie był imponujący ale rozrzucone palące się zapałki szczególnie wieczorem - widok imponujący
A pamiętacie pistolecik zrobiony z dwóch klamerek drewnianych, do strzelania zapaloną zapałką ? Gdzieś go jeszcze mam, jak znajdę to wrzucę foty.
Co do karbidu i puszek to trochę się z tego strzelało. Hitem była „Endzi Pucha” kaliber 10 litrów. Jeździła na specjalnie zbudowanym wózku. Odpalana nie z ręki tylko pochodnią, huk był potężny. Niestety szybko pogubiliśmy po strzałach nawet zapasowe dekle.
To były wybuchowe czasy

[Ewing]

Z saletry i cukru pudru po odpowiednim wymieszaniu robiło się też świetne wulkany. Wystarczyło usypać kopiec z piasku i w środek wsypać odpowiednią ilość mieszanki pozostawiając trochę na wierzchu i następnie podpalić - efekt był niezły

[AERO]

Z moimi kumplami z Okola robiliśmy podobne fajerwerki. Momentami byliśmy w tym jednak jeszcze głupsi, bo jeździliśmy "na proch" w lasy na Osową Górę w okolicę jednostki wartowniczej i Muny.
W znanym nam miejscu, pod warstwą mchu , można było znaleźć sporo pokorodowanych nabojów karabinowych, z których to wyciągaliśmy pociski i wysypywaliśmy proch (w formie drobniutkich płytek\kostek ) , do puszek po landrynkach.
Był to gotowy materiał do produkcji różnej maści petard i pirotechnicznych efektów i co ważne, do domowej produkcji silniczków do modeli rakiet.
Warto w tym miejscu przypomnieć o tzw. świecach dymnych, wytwarzanych z tworzywa zwanego celuloidem.
Z tworzywa tego były wykonane właśnie takie lalki , jak w wątku "zabawki", ale również linijki i inne przybory uczniowskie.
Po podpaleniu celuloidu i zdmuchnięciu płomienia, tląc się, generował o l b r z y m i e kłęby gryzącego i gęstego dymu, podobnie jak mikstura z saletry.
Wg. nas była to dobra zemsta-kawał, który robiło się pod drzwiami utyskującego na nas sąsiada
Była jeszcze oślepiająca blaskiem i hukiem tzw. "kalia". Super tajna mieszanina chemiczna

[bunkier]

Była jeszcze oślepiająca blaskiem i hukiem tzw. "kalia". Super tajna mieszanina chemiczna

Masz na myśli strzelanie z Kalichlorku ? Przed wojną był zwyczaj strzelania właśnie z Kalichlorku na Wielkanoc. Po wojnie te tradycje zanikły.

[AERO]

Tak !

[jesion]

To już chyba nie moje czasy, ale pamiętam ze jakieś 2 -3 lata temu przed sylwkiem spotkałem pewna osobę , która mi sporo naopowiadała o "domowych sposobach" - rurki od namiotów etc dalej nie będę wymieniał ze wzg na bezpieczeństwo państwa . Tak reasumując kiedyś nie było takiego dostępu jak dzisiaj do fajerwerków, ale ludzie potrafili mimo to zorganizować sobie swoje zabawki . Czasami człowiek żałuje , że nie urodził się z 20 lat wcześniej

[AERO]

Skoro mnie słusznie przekierowano , to przy okazji ;

Akurat w takim czasie, chyba na początku lat 70, można było dostać w kioskach Ruchu taką rakietkę-rzutkę. Miała dł. ok 12 cm i była przeważnie koloru czerwonego.
Był to swego rodzaju korkowiec, gdyż po wyjęciu głowiczki , można było uzbroić ją w strzelający korek.
Po założeniu głowicy i wycofaniu gwoździa , rakietka była uzbrojona do rzutu i strzału.

To tylko replika poglądowa tej rakietki.

[BYDZIAK 1958]

Była jeszcze oślepiająca blaskiem i hukiem tzw. "kalia". Super tajna mieszanina chemiczna

Masz na myśli strzelanie z Kalichlorku ? Przed wojną był zwyczaj strzelania właśnie z Kalichlorku na Wielkanoc. Po wojnie te tradycje zanikły.

I na moim podwórku się 'eksperymentowało'. I z puszkami z karbidem i z kalią... Raz połączylismy to z jakimś 'sreberkiem' (proszkiem) i kombinowaliśmy proporcje... Czy to się potem nazywało kalichlorek, to nie wiem...
Jedną z prób, dobrze pamiętam, bo mogła się źle skończyć, choćby dla pewnej 'ciekawskiej' sąsiadki... Mieszankę wsypaliśmy do pudełka po zapałkach i mocno zakleiliśmy jakąś taśmą (izolacyjną?) Za lont posłużyła zapałka 'szturmówka', które kiedyś normalnie kupowało się w kioskach. Plan był prosty. Miałem odpalić i zrzucić 'to' z okna ostatniego piętra klatki schodowej, na podwórko. Kolega Marek, miał to obserwować z okna dolnego... W tym czasie, sąsiadka, pani W., poszła wysypać śmieci. Zobaczyła nas w oknach i spytała, co robimy. Nic - odpowiedział Marek. Po chwili zawołał do mnie, że już poszła, żebym rzucał... Odpaliłem i rzuciłem... Wybuch nastąpił tuż przed ziemią, może metr, lub więcej... Huk, błysk i wieli dym... Krzyk niesamowitego przerażenia...
Pani W. 'oszukała nas' i nie poszła do domu, tylko stanęła w drzwiach podwórka, tak byśmy jej nie widzieli, bo chciała zobaczyć, co 'kombinujemy'... Wybuchło tuż przed nią... Mocno przerażona poleciała do domu... Na szczęście nic się jej nie stało...
Tak to mniej więcej wyglądało.

[BYDZIAK 1958]

Skoro mnie słusznie przekierowano , to przy okazji ;

Akurat w takim czasie, chyba na początku lat 70, można było dostać w kioskach Ruchu taką rakietkę-rzutkę. Miała dł. ok 12 cm i była przeważnie koloru czerwonego.
Był to swego rodzaju korkowiec, gdyż po wyjęciu głowiczki , można było uzbroić ją w strzelający korek.
Po założeniu głowicy i wycofaniu gwoździa , rakietka była uzbrojona do rzutu i strzału.

To tylko replika poglądowa tej rakietki.

^^^ Ja też miałem podobną, niebieską, lub granatową. Dla mnie była 'bombą'. Była na cympletki. Odkręcało się głowiczkę, i wkładało, najlepiej ze 3 cympletki... Kolega miał metalowy czołg, a ja naśladując lot bombowca, starałem się w niego trafić, zrzucaną bombą... Tak mniej więcej wyglądała. Miała napis 'Bumet', lub coś w tym rodzaju.



Moje pierwsze dwa pistolety, wraz z ubrankiem 'kowboja', przyleciały do mnie z Kanady, w ok 1960 roku.

(...)

Szukając w starych pudełkach wspominanego wcześniej 'dolara', znalazłem mój 'stary skarb'.
To jeden (popsuty) z tych pistoletów na cympletki. Drugi wcześniej gdzieś przepadł...



PS
Nadal myślę, że temat 'cympletki', warto by było przenieść do PRL-lu, lub do Hyde Parku...

[bunkier]

Ołowiana bombka na korki.