Ostromecko mało znane

[AERO]

Bardzo ciekawe zdjęcia.
Na pierwszym zdjęciu widać bardzo urokliwą wiatę poczekalni dworcowej.
Na drugim , białą rampę . Prawdopodobnie służyła do załadunku bydła.
Zdaje mi się , że istnieje jeszcze fragment brukowanej drogi prowadzącej do tej rampy .
Przy okazji sprawdzę to raz jeszcze w terenie.
Szkoda , że rozebrano wieżę ciśnień.

Jeśli na stacji były żurawie wodne, to stacja taka należała do tych " ważniejszych".
Następna stacja z żurawiami na tym szlaku, była dopiero w Unisławiu.

Tych żurawi ( czynnych w dodatku ) jest już bardzo mało.
Czynne żurawie wodne znajdują się obecnie m.in. na stacjach: Wolsztyn, Poznań Główny, Leszno, Chabówka (w skansenie), Nowy Targ, Bydgoszcz Główna, Jelenia Góra.

[AERO]

Ostatnie zdjęcie, na 1 stronie , to wklejona przez adama pocztówka przedstawiająca kościół ewangelicki i plebanię.
Dopiero dzisiaj zauważyłem , że dawny budynek tej plebanii, to obecnie przychodnia zdrowia w Ostromecku !

[Hrab]

Pozwolę sobie wstawić ciekawe informacje od Stanisława na temat stacji i wieży ciśnień w związku ze zdjęciami tych obiektów na Forum. Tekst nawiązuje też do parowej przepompowni, która była tematem fotozagadki.
viewtopic.php?f=34&t=1031&hilit=+wie%C5%BCa
viewtopic.php?f=71&t=1005&hilit=ostromecko
"Czerwony budynek to pozostałość dawnej wieży ciśnień, takiej samej jak na
stacji Bydgoszcz Główna, Unisław lub Wrocki. (...)
Ujęcie wodne pobierające wodę znajduje się przy jeziorze w dolinie
Wisły. Woda była pompowana przez pompownię na zboczu Wisły, przy drodze na
Mozgowinę. Po tej pompowni pozostał tylko komin. Mam także na taśmie video
reportaż o Ostromecku, przedstawiający m.in. zbiornik z tej pompowni. Dalej
woda płynęła do wieży ciśnień, przy stacji Ostromecko. Co ciekawe, po lewej
i prawej stronie stacji istniały ślady po żurawiach na wodę. Resztki
podstaw pod żurawie nadal istnieją od strony Fordonu. Natomiast podstawa
pod żurawia od strony Dąbrowy Chełmińskiej zniknęła. Mam zdjęcie z lat
przedwojennych z płytami pod podstawę żurawia. Pamiętam także rozbiórkę
wieży. Rozebrano górną, drewnianą część zakrywającą zbiornik wodny, a
następnie od strony wsi zbudowano 2 konstrukcje z podkładów kolejowych. Na
tych konstrukcjach położono szyny kolejowe. Od strony lasu i peronów
postawiono 2 wciągarki linowe. Pierwsza wciągarka, od lasu, linami ściągała
basen wodny, natomiast wciągarka od strony peronów kontrolowała zjazd
basenu. Następnie basen "przeturlano" za przejazd kolejowy do Wałdowa, i
postawiono przy nasypie kolejowym. Basen przykryto dachem drewnianym, a
potem służył jako zbiornik płynów do odchwaszczania torów. Zbiornik ten
później zlikwidowano. (...) Między budynkiem i wieżą istniał mur,
a od strony wsi drewniany płot.
W budynku przed wieżą była ubikacja (tylko przed wojną) i pomieszczenie dla
pompy strażackiej, na kołach, uruchamianej ręcznie. (...) na tzw. dworcu tętniło życie. (...)
Każdy wolny skrawek ziemi był uprawiany, wszyscy mieli kury.(...)".

[wlodi]

Nie wiem czy kojarzycie ale idąc wzdłuż torów w stronę Dąbrowy Chełm. kilkadziesiąt metrów od przejazdu można natknąć się na tunel przebiegający pod nasypem, wg mnie jest to przejście dla zwierząt ale można się nim dostać na drugą stronę lasu.

[etfi]

To o czym piszesz jest przepustem, :

Przepustami nazywamy najmniejsze obiekty mostowe typu tunelowego,
tj. wpuszczone w nasyp .Podstawową funkcją przepustu jest przeprowadzenie
pod nasypem cieku wodnego, ścieżki ekologicznej (wędrówka
zwierząt) lub innych urządzeń.
Czyli twoja teoria jest po części prawdą

[DawnoTemu]

Zdjęcia Ostromecko pochodzące ze strony
https://www.facebook.com/pages/Okolice- ... 0320521438

[Stanislaw]

Przepusty dla zwierząt znajdują się w kierunku północnym i południowym, na Strzyżawie. Pod koniec roku wybrałem się tam, aby odnaleźć rurę o średnicy około 70 cm (wielokrotnie te rurę widziałem podczas przejazdu pociągiem), a znalazłem kolejny przepust. Rura jest zasypana osuwającą się ziemią z nasypu. Nieco dalej, przy drodze z Strzyżawy na most, po stronie północnej, znajdują się resztki punktu obrony piechoty. Czytałem o tym gdzieś na innym forum.

[bunkier]

... po stronie północnej, znajdują się resztki punktu obrony piechoty. Czytałem o tym gdzieś na innym forum.

Można przeczytać i obejrzeć zdjęcia tutaj: http://www.bsmz.org/articles.php?article_id=29

[Stanislaw]

Zdjęcie przedstawia budynek Odcinka Drogowego PKP z siedzibą w Unisławiu Pomorskim. Zadaniem Odcinka Drogowego było utrzymanie torów w stanie przejezdności. Ponadto Odcinek Drogowy zbierał czynsz za mieszkania kolejowe.Raz w miesiącu musiałem tam jechać zapłacić czynsz. W prawej części budynku był magazyn sprzętu. W lewej części była świetlica. Od czasu do czasu jakaś biedna rodzina włamywała się do tej świetlicy, aby pomieszkać do czasu otrzymania lokum. Ten biały domek od strony południowej graniczył z gródkiem, od strony północnej z polem uprawnym. Obecnie wszystko jest zarośnięte. Po lewej stronie domu widoczny jest traktor, tzw. "Bombaj". Można jeszcze gdzieś takie zabytki zobaczyć. Odpalenie "Bombaja" wymagało sporo czasu. Najpierw należała "lutlampą" rozgrzać gruszkę z przodu, potem wyjąć kierownice, włożyć w koło zamachowe, odpowiednio chwycić, i szarpnąć. Po chwila chmura dymu, i potworny hałas... Budynek rozebrano (chyba ) w latach 90-tych.

[Stanislaw]

Zdjęcie przedstawia ulicę Kolejową. Widoczna jest tzw. drewniana "lałba". W późniejszym czasie postawiono płoty drewniane między lałbą i budynkami. Lałbę rozebrano w roku 1971-szym. Obecnie jest tam trawnik.

[wlodi]

Pamiętam, że w tym domu (budynku dworca) mieszkali państwo Greń lub Gryń i mieli w mieszkaniu ten duży balkon który jest widoczny od strony torów fajnie było z niego oglądać odjazdy pociągów. Jestem ciekaw co się stało z dworcowym zegarem który stał w poczekalni. Był bardzo wysoki i głośno tykał o ile dobrze pamiętam to był wahadłowy zegar.

[Stanislaw]

Zegar, niestety zniknął. Mam nadzieję, że kolej odpowiednio zainteresowała się tym zabytkiem. Np. zegar z Pruszcza-Bagienicy znajduje się w Muzeum Kolejnictwa, w Bydgoszczy.
Państwo Greniowe, bezdzietne małżeństwo. byli naszymi sąsiadami. Oboje spoczywają na cmentarzu w Ostromecku.
Mieszkanie na I-szym piętrze było przeznaczone tylko dla zawiadowcy. Składało się z 4 pokojów, kuchni i przedpokoju. Chyba jako jedyne mieszkanie posiadało zlew. Pozostali sąsiedzi na dworcu musieli biegać z wiaderkami, z brudną wodą. Po wojnie mieszkanie było podzielone pomiędzy 2 lokatorów. To było największe mieszkanie na dworcu (ww budynku kolejowym), ale potwornie zimne. Na parterze były nieogrzewane poczekalnie, i wiecznie otwarty hall, przez który przewiewały zimne wiatry. Przez jakiś czas zajmowaliśmy pokój z balkonem. Ten pokój był w miarę ciepły, gdy kasjer napalił. Pod tym pokojem była kasa biletowa. Niedawno wymieniono dach. Ale klatka schodowa wygląda fatalnie...

[Stanislaw]

A to zdjęcia archiwalne wątpliwej urody "zabytków" dworcowych. Są to tzw. szopki, szuraje luba szajerki. W ubiegłym roku Lasy Państwowe dopatrzyły się, że te "zabytki" stoją na ziemi lasów, a nie kolei. W związku z tym lokatorzy domów otrzymali polecenie ich likwidacji. Co, i też wykonano.

[wlodi]

Pierwsze zdjęcie to podobno restauracja kiedyś była, a za szopkami na zdjęciu drugim były kiedyś takie murowane wychodki 3 albo 4 obok siebie jakieś 15 lat temu zniknęły z krajobrazu. W domku z pierwszego zdjęcia mieszka moja babcia najstarsza mieszkanka gminy Dąbrowa Chełmińska.

[Stanislaw]

Wychodki to jedyna pozostałość po restauracji. Ale mury wychodków nadal istnieją. najstarsza mieszkanka, to pani Malankowska? Lub Malewska?

[Stanislaw]

Artykuły o Ludolfie von Alvenslebenie, ostanim włascicielu Ostromecka i jego córce, Annie K. Hefferon von Alvensleben.

[Karass]

We wspomnieniach starszych osób często pojawiają się określenia "ten dobry Alvensleben; nasz" i "ten zły Alvensleben"

Ludolf należał wraz z ojcem do "dobrych Alvenslebenów", z artykułu powyżej. Był synem Joachima Martina - właściciela majątku w Ostromecku opisywanego jako lojalnego Polaka i dobrego ziemianina. Jego własny syn doniósł na niego niemieckim okupantom (były jakieś spory majątkowe między Joachimem a synem Albrechtem urodzonym w Argentynie, ogólnie telenowela trochę więc nie pamiętam do końca o co chodziło, ale jest sporo artykułów na ten temat w internecie) w wyniku czego zesłano go do Dachau a potem Buchenwaldu. Udało się go stamtąd wydostać, ale musiał przyjąć III grupę Volkslisty i zobowiązać się do trzymania z daleka od Ostromecka. Zmarł w 1967 roku.


Co ciekawe, w międzyczasie rezydował w Bydgoszczy inny Ludolf Alvensleben - "ten zły" - prawa ręka Himmlera, zbrodniarz wojenny odpowiedzialny za Intelligenzaktion na pomorzu, dowódca pomorskiego Selbstschutzu, ma na rękach krew tysięcy. Nie wiem w jaki sposób jest spokrewniony z "tym dobrym", ale historia o dwóch skrajnie przeciwstawnych sobie osobach, o tym samym imieniu i nazwisku, których losy ocierają się o siebie w tym samym czasie w tym samym mieście (no, okolicy), jednocześnie nie krzyżując się, jest niebywała. Zachęcam zainteresowanych do zapoznania się z dziejami tej rodziny, sam muszę sobie też trochę odświeżyć

[wlodi]

Moja babcia to Malankowska i w ubiegłym roku skończyła 98 lat. A szopki które pokazałeś na zdjęciach kilkanaście lat temu były bardziej rozbudowane i było ich zdecydowanie więcej. Jako dzieciak często bywałem w Ostromecku i spędzałem tam sporą część wakacji. U Państwa Malewskich kiedyś na podwórku stała stara ciężarówka która dziś byłaby niezłym zabytkiem ale chyba skończyła na złomie.

[Stanislaw]

Pani Malankowska ma 4-ro dzieci: Zyta, Ewa, Hieronim i Halina, jeżeli dobrze pamiętam. Ewa (chyba) już nie żyje.
Gdy wpadam do Ostromecka, odwiedzam moją Małą Ojczyznę, a potem idę na cmentarz zrobić "inwentaryzację" przybyłych zmarłych. Dla mnie, mieszkańcy Ostromecka to raczej "obcy". czasem spotykam kogoś znajomego. A na cmentarzu (prawie) wszystkie nazwiska są mi znane. W tym domu przy resturacji mieszkali Malankowscy, Malewscy, Kucharscy i Marcinkowscy (2 bracia). Jest jeszcze mieszkanie od strony drogi, ale nie pamietam nazwiska osób tam mieszkających.
Hrabia Ludolf, ten dobry, przed wojną zachorował, wyjechał do swojej matki we Włoszech, a tam przyłaczył sie do armii Andersa. Wojnę zakończył w Anglii. Potem zamieszkał w Niemczech. Po upadku komuny kilkakrotnie przyjeżdżał do Polski. Miałem okazje spotkać się z nim. Niestety, demokratyczna Polska nie obeszła się z Nim dobrze. Komunistyczne władze, tuż po wojnie, odebrały obywatelstwo polskie wszytkim, którzy po wojnie nie wrócili do Polski. Hrabia chcial odzyskać pałące w ostromecku, i przekazać Polsce. takie było jego marzenie. Tu nie chodziło o kasę!!! Gdy wystapił o obywatelstwo polskie, do czego miał prawo, władze nie zgodziły się na to, powołując się na komunistyczne przepisy. Jako Polak miałby prawo do zwrotu majątku. Później, z tego co wiem, miał chyba zameldowanie w Bydgoszczy. W sumie jednak, nie spełnił swego marzenia. A szkoda. Myśle, że w Ostromecku powinna powstać tablica pamięci Alvenslebenów.

Załączam ciekawy link. Jest to część reportażu o Ludolfie Alvenslebenie.

http://www.youtube.com/watch?v=MGgtnrGCasA


Apan Malewski faktycznie miał zabytkowy sprzęt motoryzacyjny, a nawet mały ciągnik. Chyba amerykanski. I pick-upa, którym woził nas do lasu.

[wlodi]

Wszyscy żyją i mają się dobrze łącznie z naszą sędziwą babcią. Teraz to aż wstyd życzyć jej 100 lat.