Stare kapliczki i krzyże

[Ewing]

Proponuję w tym wątku umieszczać zdjęcia i informacje na temat starych przydrożnych oraz przykościelnych kapliczek i krzyży.
Na początek kapliczka przy kościele w Osielsku.

[Lidka]

Figura nieopodal wsi Dobrylewo k.Żnina. Została ufundowana przez Stanisława i Marię Maciejewską, odnowiona przez mieszkańców Dobrylewa. Niestety mieszkańcy nie pomysleli aby odnowić również napisy, które mówią z czyjej inicjatywy powstał pomnik i z jakiej okazji.
Dość trudno odszyfrować napisy ale wydaje mi się, ze jest tam wyryte: "Na pamiątkę zmartwychwstania Polski ........ Stanisław Maria Maciejewscy" Stanisławowi i Mari w roku 1924 i 1926 urodzili się synowie; Henrik i Benedikt, obydwoje zginęli w Powstaniu Warszawskim






Uurl=http://img27.imageshack.us/i/p1010131w.jpg/][/url]

[Lidka]

Tym razem dziedziniec majątku Dobrylewo i jego kapliczka. No cóż, przez pewien czas majątkiem zajmowały się PGR-y, a potem chyba już nikt, kapliczką również chociaż stoi w centralnym punkcie wsi. Dziwna jest figurka w kapliczce. Czyżby ja tak zniszczył czas? Zdjęć nie zrobiłam zbyt wiele ponieważ czułam się nieswojo wśród autochtonów pijących piwko na ławeczce. Każdy z osobna i wszyscy razem chcieli mi pokazać park...ciężka sprawa:) Poniżej zamieszczam tekst, który znalazłam w necie. Jak wcześniej wspomniałam nie udało mi się skonfrontować wszystkich wiadomości z tego opracowania ze względu na tubylców no i miejsce jest bardzo zmienione przez zaniedbania i dewastacje. Nie ma wyspy, nie ma stawu, nie ma lip przy kapliczce....

Dobrylewo

"Na zachód od szosy Bydgoszcz – Żnin, w odległości 6 km na północ od Żnina napotykamy malowniczo położoną pałucką wieś Dobrylewo. Jak podaje „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, w II połowie XIX wieku istniało tu, nad rzeką Gąsawką i Jeziorem Dobrylewskim dominium. Nieco później dobrylewski folwark zwano Laurenzhof.

Ostatnim dziedzicem majętności był Stanisław Maciejewski. Do zespołu dworsko-parkowego w Dobrylewie doprowadzi nas aleja kasztanowa. Dwór pochodzący z XIX wieku po wielu „przeróbkach” remontowych nie zachował cech stylowych i obecnie pełni funkcje mieszkalne.

Po drugiej stronie drogi dojazdowej, naprzeciw budynku dworskiego znajduje się zespół budynków gospodarczych wraz z obszernym podwórzem dawnego folwarku. Wjazdu na ten teren strzegą dwie rozłożyste lipy drobnolistne, ocieniające dworską figurę.

Z tyłu dworu rozciąga się park krajobrazowy zajmujący powierzchnię 3,83 ha, pochodzący również z XIX wieku, ujety w rejestrze zabytkowych parków w Polsce. Wprawdzie długoletnie zaniedbania, spowodowały, że dawne ścieżki komunikacyjne oraz wnętrza parkowe porastają pokrzywy, a rozrastające się samosiewy głównie drzew liściastych uniemożliwiają swobodne poruszanie się po nieuczęszczanym obecnie parku.

Od dworu pochyłą drogą prowadzącą wśród zdziczałej zieleni parkowego podszycia z łatwością dojdziemy do śródparkowego stawu. Zasila go woda z pobliskiego Jeziora Dobrylewskiego, którego urodę podkreśla zadrzewiona wyspa, na której wierzchołki drzew skąpane w słońcu południa wyraźnie odcinają się na tle błękitu pogodnego nieba.

Przez dziesiątki lat przetrwały tu liczne okazy starodrzewia, który najliczniej reprezentowany jest przez olchy czarne przeglądające się w parkowym stawie, malowniczo położone majestatyczne jesiony wyniosłe, czy też klony pospolite i klony jawory tworzące bajkową krainę prześwietlaną słońcem.

Zdumiewającą kolekcję starych drzew wzbogacają okazy pomnikowe, które zwiększają wartość przyrodniczą parku. Do tej grupy roślin zaliczyć możemy dwie żywotne lipy drobnolistne zdobione pięknymi koronami osadzonymi na silnych pniach o obwodzie 350 cm i 290 cm, trzy topole czarne o obwodach 630 cm, 520 cm i 420 cm, rzucające wokół siebie chłodny, głęboki cień, czy też fotogeniczny jesion wyniosły o obwodzie 380 cm."





Na elewacji widać inicjały Stanisława Maciejewskiego;

Zdjęcie dworku- pałacu od strony parku. I kto by pomyślał, że to był dworek i park? Teraz suszą się tam niewymowne

[Drumeros]

Kwadratowa kapliczka ufundowana przez Magdalenę Mortęską w 1616 r. jest murowana i posiada krzyżowe sklepienie. Mieści się w Grabowie, gmina Pruszcz.

[Hrab]

Przy Grunwaldzkiej w pobliżu Okopowej znajduje się ogrodzony starym murkiem krzyż.
Czy upamiętnia jakieś wydarzenie?

[Slav76]

Czytałem gdzieś kiedyś że pochowani są tam Niemcy polegli w czasie krwawej niedzieli. Ale głowy nie daje.

[Hrab]

Jest to możliwe z dwóch powodów. Rozegrały się tam dramatyczne wydarzenia opisane w wątku Krwawej Niedzieli. Zginęli Niemcy, a potem zostali w związku z nimi rozstrzelani Polacy. Nie ma jednak żadnej tablicy w obrębie krzyża, więc nie wiadomo, czy o to chodzi.

[AERO]

Hrab.
Faktycznie, ciekawa sprawa z tym krzyżem przy ul. Grunwaldzkiej.

Mnie zainteresował kiedyś taki oto, napotkany złamany (być może na skutek uderzenia pioruna) krzyż.
Zainteresował, bo poza miejscami kultu religijnego, dość chyba rzadko spotykany na dachach domów.
Znajduje się na szczycie ceglanego domu , usytuowanego na odcinku drogi Fordon-Włóki, tuż za mostkiem a przed urokliwym widokowo, podjazdem w kier. Trzęsacza i właśnie Włók.

P.s.
W połowie tego podjazdu powinno być moim zdaniem miejsce na taras widokowy . Gmina chyba "śpi" .

[BYDZIAK 1958]

Wydawało mi się, że znam lasy Myślęcinka na wylot. Wielokrotnie przemieszczałem się na rowerze tą alejką, przy której jest ten kamień, ale wcześniej go nie widziałem. Być może jest on tu gdzieś, w innym temacie. (W takim razie dajcie tu znać). Nic o nim nie wiem i nie wiem co jest na nim napisane, ani co upamiętnia.

[Hrab]

Wspominany w wątku krzyż przy Grunwaldzkiej obok Okopowej w 2014 roku i w 2021 po przebudowie ulicy Grunwaldzkiej.

[Ewing]

Zmarniało to miejsce. Jako dzieciak zdarzało mi się przysiadywać na tym murku