Symbolika nagrobków

[aleks]

Nie, żebym się podlizywał, ale piękna

[Misia]

Ktoś tu się podlizuje
Innych też zachęcam do wrzucania co tam macie, żebyśmy tak samotni w tym wątku nie czuli

[Lidka]

Ja czytam pilnie i nawet mam kilka drobnych uwag ale nie mam czasu się rozpisywać
Na początek mam maleńkie pytanie czy ktoś wie co to jest i jak wygląda robinia akacjowa (grochodrzew) To porostu nasza polska akacja, a z kolei akacja ta prawdziwa występuje w strefie tropikalnej i subtropikalnej na całym świecie ale nie w Polsce. No i z tym wiąże się również kilka moich wątpliwości. Napisze o tym następnym razem.

[Misia]

W literaturze osobno były opisywane. Poza tym nie trzeba skupiać się na znaczeniu symboli tylko w Polsce
Robinia akacjowa występuje jako symbol w naszym pięknym (hehe) kraju, a akacja w innych

[Lidka]

"Akacja - uważano ją symbol męki i zmartwychwstania. Ludowa tradycja łączyła akację z Jezusem."

Zastanawiałam się czyja ludowa tradycja, bo z tego co sobie wyjaśniliśmy to raczej nie polska:). No ale ustaliliśmy już, że mówimy o tradycjach rożnych kultur. Wiem, że we Francji z Wielkanocą kojarzy się mimozę, która jest z tej samej rodziny co akacja. Tak jak u nas symbolem tych świąt jest bukszpan (grynszpan), tak Francuzi ze względu na łagodniejszy klimat mogą w tym okresie cieszyć oczy piękną, żółtą mimozą.
http://commons.wikimedia.org/wiki/File: ... 110208.jpg

-- poniedziałek, 26 kwi 2010, 09:06 --

"Żywotnik - podobnie jak cis jest symbolem śmierci i zmartwychwstania." Dodam tylko ze żywotnik jest chyba bardziej znany pod łacińska nazwą tuja ( Thuja L.)
O! Nawet bardzo a propos zdjęcie się znalazło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?tit ... 1105104049

-- poniedziałek, 26 kwi 2010, 10:56 --

Połamane drzewa na Cmentarzu Starofarnym wydaja się bardzo symboliczne. (08.06.2009)



Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us

[/u [url=http://imageshack.us]ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us

[night prowler]

Oj, dobrze, że sprzątnęli leżące drzewka, bo opiekujący się nagrobkami nie byli raczej zadowoleni z widoku grobu przywalonego konarem. Swoją drogą ciekawe czy drzewa złamały się wyłącznie w wyniku wiatru, czy też były specjalnie podtruwane aby zrobić miejsce na grób.

Co do akacji i robini akacjowej zgadzam się. U nas za akację bierze się często robinię akacjową i stąd ta nieścisłość.

[Lidka]

Bardzo szybko posprzątano drzewa i nie wyglądało na to żeby ktoś im "pomógł" umierać, chociaż..... Musiała tam przejść jakaś maleńka trąba powietrzna, bo tylko w części cmentarza powstało takie spustoszenie i z tego względu wyglądało to bardzo intrygująco.( Czyżby znów siły nie z tej ziemi ?

[Misia]

Czyżby znów siły nie z tej ziemi ?

Te same co naruszają konstrukcje zabytkowych budynków i przewracają kominy...

[night prowler]

Lilia - od dawien dawna uosabiała niewinność, czystość, dziewictwo. Z tych powodów Afrodyta nienawidziła lilii i wetknęła w środek kielicha słupek, przypominający fallusa osła. Chrześcijanie przejęli podstawowe znaczenia tego kwiatu, dlatego pojawia się on w dłoni anioła podczas Zwiastowania. Oprócz tego symbolizował ludzi nie stawiających pytań dotyczących wiary oraz opiekę boską nad wybranymi. W sztuce sepulkralnej oznacza łaskę bożą i odpuszczenie win. symbol czystości i niewinności.


Mak - w starożytności roślina uważana była za symbol snu i śmierci. Już wtedy znano jego "specyficzne" właściwości i nie bez powodu uczyniono mak atrybutem Hypnosa (bóg snów) oraz Thanatosa (bóg śmierci). Często utożsamiano pojęcia snu i śmierci - sen jest w pewnym sensie przerwaniem życia, a w wielu religiach od rozpaczy po stracie bliskiej osoby ratowano się wiarą, że zasnęła tylko i pewnego dnia się obudzi. W chrześcijaństwie śmierć jest w pewnym sensie czasem oczekiwania na Sąd Ostateczny, a znaczenie maku zostało przejęte z kultury greckiej praktycznie bez zmian, chociaż np. jego ziarenka symbolizują płodność, ale to ma raczej niewiele wspólnego ze sztuką sepulkralną.


Oset - starożytni uważali, że odstrasza demony, zapobiega nieszczęściom, a spożyty przez ciężarną kobietę zapewni jej męskie potomstwo. Ponieważ po ścięciu zachowuje swój kształt, w Chinach uchodził za symbol długowieczności i wytrwałości. W chrześcijaństwie uosabiany ze smutkiem i bólem (zapewne z powodu kolców, przypominał o koronie cierniowej).

[Lidka]

Te nagrobki i witraż znajdują się na cmentarzu w Koronowie. Ciekawi mnie czy kwiatki, które tu widać to tylko pomysł rodziny czy ich symbolika jest bardziej powszechna. Te roślinki to zapewne przebiśniegi. To pierwsze wiosenne kwiaty, które często muszą przebijając się przez śnieg, zawsze białe i delikatne. Czarne przebiśniegi na nagrobkach mogą symbolizować żałobę. Ich biel i subtelność kojarzy się z dziecięcą niewinnością a wczesna wegetacja z odrodzeniem, zmartwychwstaniem, ale to tylko moja interpretacja.

[night prowler]

Przebiśnieg - symbol nadziei i czystości. W niektórych regionach [nie napisano dokładnie gdzie] uważane za kwiaty przynoszące nieszczęście do domu. Pojedynczy przebiśnieg jest zapowiedzią zbliżającej się śmierci.

O przebiśniegach znalazłem tylko to co przytoczyłem powyżej. Według mnie czarny i biały przebiśnieg to jedynie kwestia koloru oranamentyki nagrobka, aczkolwiek Twoja interpretacja jest mocno przekonująca zważywszy na to, że sfotografowane przebiśniegi występują na grobach niemowląt.

[Misia]

Przebiśnieg według chrześcijańskiej symboliki roślin oznacza pokój duszy w czasie życiowych doświadczeń.
Natomiast według symboliki roślin w kulturze niechrześcijańskiej jest symbolem nadziei, gdyż jest jednym z pierwszych kwiatów wiosennych.

[Misia]

Kosiaciec/Irys oznacza cierpienie, lekkomyślność, męka Chrystusa, przebaczenie grzechów, smutek.
W chrześcijaństwie irys stał się znakiem cierpienia, męki Jezusa, przebaczenia i w tym kontekście należy interpretować jego obecność na gotyckich obrazach przedstawiających Zwiastowanie. W mitologii kosaciec był rośliną poświęconą Iris – posłance bogów po dusze zmarłych kobiet i dzieci (stąd łacińska nazwa tej rośliny).

Krokus jest chrześcijańskim symbolem cierpliwości, miłości i pokory.
Pliniusz Starszy – pisarz rzymski – pisał, że krokusy, gdy się je zdepcze (zniszczy), odpłacą lepszym, obfitszym kwitnieniem w roku następnym, co miało symbolizować odrodzenie, zmartwychwstanie i nieśmiertelność.

Narcyz w symbolice chrześcijańskiej oznacza Chrystusa, egoizm, nadejście ery eschatologicznej, obojętność, oziębłość, zwycięstwo nad śmiercią

Dodatkowo krokusy i narcyze, zgodnie z mitologią, miały przyozdabiać podziemny świat Hadesa.

Barwinek symbolizuje raj, wieczność, nieśmiertelność.

Konwalia zbawienie świata, młodość i czystą miłość. W średniowieczu konwalia była traktowana jako symbol zbawienia.

[night prowler]

Aksamitka - ze względu na to, że w krajach Ameryki Łacińskiej kwitnie w okresie dnia Wszystkich Świętych określane są tam flor de muero - kwiatów śmierci. Tak też interpretują je Europejczycy, jako symbol śmierci;

Niezapominajka - sama nazwa rośliny silnie akcentuje pamięć. Poza tym z uwagi na błękitny kolor oznaczają sen wiekuisty;

Stokrotka - oznacza nieprzemijalność i życie wieczne;

Zawilec - podobnie jak aksamitki i maki, zawilce należą do grupy tzw. kwiatów śmierci;

Żonkil - uosabia śmierć w młodym wieku, głęboki smutek, ale także piękno i wrażliwość. Istnieje legenda jakoby wskazanie żonkila palcem powoduje zaprzestanie kwitnięcia;



Fot.: U góry żonkil, po środku muszle małży. Mount Hope Cemetery, Rochester, NY, USA
Fotografia ze strony Vintageviews.org

[Misia]

Aster z uwagi na białą lub fioletową barwę kwiatów symbolizuje troski i pogrzeb.

Bratek symbolizuje pamięć o zmarłych. Jednak dziś sadzi się je przy grobach głównie w celach dekoracyjnych. Bratki według symboliki chrześcijańskiej oznaczają: nieśmiałość młodych dziewcząt, pamięć wierną, Trójcę Świętą, wierność, zawiść.

Fiołki symbolizują śmierć i pokutę. Ponadto w Mitologii fiołki były poświęcone Persefonie, początek ich kwitnienia wyznaczał czas powrotu tej bogini na ziemię, do swej matki Demeter. W chrześcijaństwie symbolizują: miłość, NMP, pokorę, przemijanie, skromność, wdowę, wyznawcę, ziemię budzącą się po zimie do życia.

Chryzantema w Japonii stanowiła symbol cesarski, w Chinach oznaczała jesień, a u nas od jakiegoś czasu stała się popularnym kwiatem cmentarnym.

Kaliny koralowe sadzono tradycyjnie na grobach młodych dziewcząt i chłopców.

[night prowler]

Czworolist - nazywany Crux Christi, z uwagi na układ liści przypominający krzyż symbolizuje Mękę Pańską.

Hiacynt - kwiat, którego nazwa wywodzi się z mitologii greckiej. Pierwotnie było to imię młodzieńca, w którym zakochał się Apollo. Niestety nieopatrznie zabił [Apollo] go podczas gry dyskiem. Zrozpaczony bóg sprawił, że z krwi Hiacynta wyrósł kwiat o płatkach układających się w inicjał jego imienia. Hiacynty wraz z krokusami i narcyzami zdobiły podziemny świat umarłych Hadesa. W chrześcijaństwie uosabia roztropność, spokój sumienia i pragnienie nieba.

Jaskier - oznacza radość, a nawet wesołość.

Koniczyna - dla starożytnych druidów święta roślina czarodziejska. W chrześcijaństwie koniczyna trójlistna uznana jest za alegorie Trójcy Świętej. Uosabia życie dlatego siano ją na grobach, by symbolizowała nowy byt po zmartwychwstaniu. Traktowana jest za symbol irlandzkości toteż możemy być pewni, że zmarły mający na grobie koniczynę był Irlandczykiem.

Pięciornik - wyraz uczucia macierzyńskiego do ukochanego dziecka, ale także obrazuje męki Chrystusa gdyż pięć płatków interpretowanych jest jako pięć ran Chrystusa.

Suchołuski - zwane nieśmiertelnikami, wyrażają wiarę w nieśmiertelność duszy.

Tulipan - zwiastun wiosny, symbol odrodzenia czyli zmartwychwstania. U starożytnych Greków wyrażał szczęście i błogosławieństwo.

[Misia]

Bluszcz z uwagi na wiecznie zielone liście tej rośliny chrześcijaństwo zaczęło utożsamiać ją z nieśmiertelną duszą ludzką oraz zmartwychwstaniem. Ma sprzyjać głębokim rozmyślaniom, lecz także równoważyć gorąco wina (dlatego podczas uczt greckich często zakładano wieńce właśnie z niego). Bluszcz, oplatający inne rośliny lub rzeźby, symbolizuje trwałą, wierną pamięć o zmarłych a także wierną miłość i przyjaźń. Ze względu na żywotność był także związany z uciechami miłosnymi i różnymi rozkoszami (laskę Dionizosa owijała nie tylko winorośl, ale i bluszcz). Chrześcijaństwo zauważyło, że roślina ta pnie się nawet po martwych drzewach i uczyniło z niej symbol duszy żyjącej po śmierci.
Ogólnie w symbolice chrześcijańskiej Bluszcz oznacza: nieprzemijalność życia; jego gałązka: miłość wieczna, poślubienie, przywiązanie wieczne, wierność wieczna, życie wieczne.

[night prowler]

Akant - symbol śmierci i pamięci, zgodnie z legendą akant wyrósł wieńcem wokół kosza z kwiatami, pozostawionego przez poetę Kallimachosa na grobie córki. Jeden z najstarszych symboli cmentarnych. Nadaje nagrobkowi charakter „starożytny”, wywyższa i podkreśla rangę osoby zmarłej. Liść akantu na grobach menonickich symbolizuje z kolei drzewo życia jak i rajski ogród.

Bukszpan - od początków chrześcijaństwa był znakiem nieśmiertelności i nadziei, zapewne ze względu na wiecznie zielone liście. W ornamentyce raczej nie występuje. Był ozdobą starożytnych cmentarzy i poświęcony bóstwom podziemnym. Traktowany też jest jako symbol stałości i wytrwałości.

[Misia]

Laur/wawrzyn/wieniec laurowy ma wiele różnych znaczeń. Najogólniej to symbol i nagroda zwycięstwa w równej walce. Jest atrybutem wielu bogów, zwłaszcza związanego ze sztuką Apolla (dekorowanie laurem było wyrazem pochwały dla umiejętności np. poetyckich). Wiecznie zielony uosabiał nieśmiertelność lub odradzanie, a wg Kościoła także odkupienie win przez Chrystusa.
Wiecznie zielone listki laurowego wieńca są zarówno wymownym symbolem zwycięstwa, jak i - zgodnie z zapatrywaniem św. Pawła - znakiem nieprzemijającej nagrody zbawienia. Czasami z wieńcem takim łączone były zdolności apotropaiczne (oddalające zło) i w ten sposób, jako swoisty talizman, chronił on bezbronną duszę przed zakusami szatana. Na nagrobkach symbolizuje wieczną pamięć o zmarłym.
Wg chrześcijańskiej symboliki roślin:
Laur: chwała ziemska; Wawrzyn: pokuta, gałązka wawrzynu: zwycięstwo; wawrzynowy wieniec: godność władcy, zwycięstwo.


Cmentarz ewangelicki, Maksymilianowo 2010

[Ewing]

Katolicki symbol wiary, nadziei i miłości.